آموزش غیر حضوری
از ضروريات جامعه متحول و پوياي کنوني ، آموزش مادام العمر و مستمر مي باشد ، هر چه دانش پيشرفت کند از اعتبارات و معلومات گذشته انسان ، کاسته مي شود و او براي ادامه حيات ، ناچار است دانش جديد را بياموزد .
از قرن ها قبل ،در آموزه هاي ديني ما نيز بر آموزش مستمر و مادام العمر تيز تاکيد شده است .
آموزش غير حضوري يا آموزش از راه دور روش غير مستقيم آموزشي نظام مندي است که بر اساس جدايي جغرافيايي معلم و فراگير استوار است و روابط آموزشي بين معلم و فراگير بر پايه استفاده از فناوري نوين ، تصوير داده ها ، و چاپ ، که تدريس در آن بين دو حيطه حمايت کامل و عدم حمايت کامل از ياد گيرنده است ، شکل مي گيرد .
به عبارت ديگر ، نوعي روش آموزشي است که يادگيري در آن فردي ، مستقل و متکي به فراگير است . و انتقال مسئوليت ياد گيري از ياد دهنده به يادگيرنده صورت مي گيرد .
البته بهترين و با اصالت ترين نوع آموزش شيوه آموزش حضوري است که فراگيران با معلم ، ارتباط رودر رو دارند اما به دليل پيچيدگي هاي عصر ارتباطات و همچنين براي تکميل مباحث مطرح شده آموز ش حضوري ، گسترش آموزش هاي نيمه حضوري و غير حضوري ، اهميت خاصي پيدا کرده است .
از مزاياي اين شيوه آموزش مي توان به موارد زير اشاره کرد :
تعليم فراگيران بيشتر
کاهش هزينه هاي سرانه آموزشي
برتري سطح يادگيري
فراهم آوردن امکانات آموزشي در نقاط دور افتاده و محروم
عدم محدوديت مکاني و زماني آموزش
