آموزش غیر حضوری

آموزش غیر حضوری: از ضروريات جامعه متحول و پوياي کنوني، آموزش مادام العمر و مستمر مي باشد، هر چه دانش پيشرفت کند از اعتبارات و معلومات گذشته انسان، کاسته مي شود و او براي ادامه حيات، ناچار است دانش جديد را بياموزد.
از قرن ها قبل، در آموزه هاي ديني ما نيز بر آموزش  مستمر و مادام العمر تيز تاکيد شده است.
آموزش غير حضوري يا آموزش از راه دور روش غير مستقيم آموزشي نظام مندي است که بر اساس جدايي جغرافيايي معلم و فراگير استوار است و روابط آموزشي بين معلم و فراگير بر پايه استفاده از فناوري نوين، تصوير داده ها، و چاپ، که تدريس در آن بين دو حيطه حمايت کامل و عدم حمايت کامل از ياد گيرنده است، شکل مي گيرد.
به عبارت ديگر، نوعي روش آموزشي است که يادگيري در آن فردي، مستقل و متکي به فراگير است. و انتقال مسئوليت ياد گيري از ياد دهنده به يادگيرنده صورت مي گيرد.
البته بهترين و با اصالت ترين نوع آموزش شيوه آموزش حضوري است که فراگيران با معلم، ارتباط رودر رو دارند اما به دليل پيچيدگي هاي عصر ارتباطات و همچنين براي تکميل مباحث مطرح شده آموزش حضوري، گسترش آموزش هاي نيمه حضوري و غير حضوري، اهميت خاصي پيدا کرده است.
از مزاياي اين شيوه آموزش مي توان به موارد زير اشاره کرد :
تعليم فراگيران بيشتر
کاهش هزينه هاي سرانه آموزشي
برتري سطح يادگيري
فراهم آوردن امکانات آموزشي در نقاط دور افتاده و محروم
عدم محدوديت مکاني و زماني آموزش