معایب صندوق های سرمایه گذاری

معایب صندوق سرمایه گذاری: صندوق های سرمایه گذاری در واقع نوعی نهاد مالی می باشند که اصلی ترین فعالیت آن ها سرمایه گذاری اوراق بهادار است. افراد سرمایه گذار در  این صندوق ها در سود و زیان آن شریک می باشند. به عبارتی میتوان گفت صندوق های سرمایه گذاری به نوعی غیر مستقیم همان سرمایه گذاری در بورس است.

همانطور که می دانید همه ی روش های سرمایه گذاری دارای نقاط قوت و ضعف مخصوص خود می باشند. بنابراین فرد سرمایه گذار باید تمام معایب و محدودیت های موجود در بازار سرمایه را بسنجد و با توجه به آن و در نظر گرفتن روحیات خود اقدام به سرمایه گذاری نماید. همه ی بازار های سرمایه گذاری دارای معایب مخصوص خود هستند بنابراین فرد سرمایه گذار باید تشخیص دهد که آیا مزایای سرمایه گذاری از معایب آن بیشتر است یا خیر. 

ویژگی های صندوق های سرمایه گذاری:

• صندوق های سرمایه گذاری میتوانند جایگزین خرید و فروش سهام در بورس شوند:

فردی که مجموعه ای از واحد های صندوق های سرمایه گذاری را در اختیار دارد یا مالکیت سهام چند شرکت را عهده دار است. در واقع از سبد دارایی های خود به عنوان سبد سرمایه گذاری خریداری کرده است. بنابراین سود و زیان مالکان واحد سرمایه گذاری ارتباط مستقیمی با نوسانات قیمت جمع سهام موجود در صندوق سرمایه گذاری دارد.

• امکان مدیریت حرفه ای:

در این صندوق ها سرمایه گذارانی که تجربه و امکانات لازم برای انجام تحلیل یا خرید و فروش به صورت مستقیم از سبد سرمایه گذاری را ندارند. می توانند از تخصص و توان مدیران دارای تجربه بالا استفاده نمایند.

• نقد شوندگی:

در این صندوق ها زمانی که فرد سرمایه گذار تصمیم به ترک این صندوق ها نماید میتواند سرمایه ی خود را با توجه به ارزش دارایی های موجود در صندوق و پس از کم شدن هزینه های مربوطه به وجه نقد تبدیل کرده و دریافت نماید.

• صرفه جویی نسبت به مقیاس:

همانطور که میدانید صندوق های سرمایه گذاری از تجمع سرمایه های کم و کوچک ولی به تعداد زیاد تشکیل شده است. در واقع با جمع کردن سرمایه های اندک سرمایه گذاران میتوانند به امکاناتی نظیر مشاوره، نرم افزار های مختلف سرمایه گذاری، نرم افزار های تحلیل گری و … را فراهم آورد.

• انگیزه مدیریت صندوق سرمایه گذاری: 

در صندوق های سرمایه گذاری مدیران دارای انگیزه بالایی برای به وجود آوردن بهترین صندوق سرمایه گذاری می باشند. و تمام تلاش خود را برای افزایش خالص دارایی های صندوق مینمایند.

معایب صندوق های سرمایه گذاری

تمام بازار های مالی و صندوق های سرمایه گذاری دارای معایبی نیز می باشند. که در ادامه به آن اشاره میکنیم:

• محدودیت در تعداد کل واحدهای قابل صدور صندوق:

ممکن است در مواقعی فرد قصد خرید واحدی از یک صندوق را داشته باشد. اما تعداد واحدهای صادر شده توسط آن صندوق به سقف خود رسیده باشد. این اتفاق بیشتر در صندوق های پر طرفدار اتفاق می افتد که دارای عملکرد خوبی بوده و متقاضیان زیادی دارند. در این مواقع  یا فرد سرمایه گذار باید منتظر بماند تا کسانی که این سهم ها را خریداری کرده اند تعدادی از سهام خود را باطل نمایند. و یا صندوق سرمایه گذاری با مجوز سازمان بورس سقف کل سهم های خود را افزایش دهد.

• ناشناخته بودن صندوق های سرمایه گزاری:

حدود 11 سال است که صندوق های سرمایه گذاری در ایران به وجود آمده اند اما هنوز بسیاری از افراد آن را نمیشناسند و در این باره اطلاعاتی ندارند. اما با داشتن اطلاعات و شناخت کافی از این صندوق ها میتوانید به راحتی سرمایه خود را به آنها سپرده و سود فراوانی کسب نمایید.

• لحظه ای نبودن قیمت گذاری واحد های سرمایه گذاری: 

یکی دیگر ار معایب یا به عبارتی محدودیت های صندوق های سرمایه گذاری نوع قیمت گذاری آن است. چرا که قیمت در این صندوق ها لحظه ای نبوده و بروز رسانی نمی شود.

• کمبود سامانه ای جامع برای پوشش اطلاعات صندوق ها و مقایسه آن ها:

امروزه به دلیل کم بودن مراجع قابل اعتماد امکان مقایسه و تشخیص بهترین صندوق سرمایه گذاری وجود ندارد.

• خطر پذیری در بخش بازار:

این بخش به این معنی است در صورتی که بر روی بخش یا قسمت خاصی سرمایه گذاری انجام گیرد. در صورت عملکرد نادرست همان یک قسمت صندوق های سرمایه گذاری ضرر هایی را محتمل خواهند شد.

• موازنه با نرخ بهره:

اگر نرخ بهره زیاد شود و بالا رود بازده ی این صندوق ها کاهش می یابد.

• اشکالات معاملاتی:

دلیل اصلی به وجود آمدن این مشکلات کوتاهی در مدیریت صندوق های سرمایه گذاری بر اوراق قرضه می باشد. این امر باعث ناهماهنگی عرضه و تقاضا می گردد که ریسک معملاتی را در پی دارد.

• امکان عدم تطابق با شاخص ها: 

از آنجا که عملکرد یک صندوق باید مطابق عملکرد شاخص هدف انجام گیرد لذا در صورت عدم تطابق خطای پیروی رخ می دهد.

• سود تضمین شده:

انواع مختلفی از صندوق ها موجود می باشند. اما بهتر است صندوقی را برای سرمایه گذاری انتخاب نمایید که اصل پول در آن تضمین شده باشد. در این صندوق ها معمولا میزان حداقلی از سود تضمین میشود تا خیال سرمایه گذار تا حدودی آسوده گردد. اگر این تضمین انجام نگیرد بازدهی صندوق کم میشود و بالطبع سود سمایه گذار کاهش پیدا میکند.

• نداشتن حق رای در مجامع شرکت ها:

زمانی که فردی به طور مستقیم اقدام به سرمایه گذاری در بازار سرمایه می نماید در واقع مالک بخشی از شرکت شده است. در این صورت شخص قادر است در مجامع آن شرکت نماید و برای سهام خود تصمیم بگیرد. در شرایطی که شرکت سودده می باشد و دارای سود تقسیمی است در پایان هر سال میزان مشخصی سود نقدی به سرمایه گذار تعلق میگیرد. اما اگر شخص خرید سهام را از صندوق های سرمایه گذاری انجام دهد، حق شرکت در مجامع شرکت ها را نداشته و تنها در صورتی که دارای واحد سرمایه گذاری ممتاز باشد قادر به شرکت در مجمع صندوق های سرمایه گذاری است.

• کاهش قدرت اختیار سرمایه گذار بر سرمایه گذاری شخصی: 

در سرمایه گذاری های مستقیم فرد اختیار کامل سبد دارایی خود را بر عهده دارد و بر خرید فروش دارایی هایش نظارت دارد. اما در صورتی که در صندوق های سرمایه گذاری تصمیم گیری بر عهده ی مدیران صندوق می باشد. و سرمایه گذار هیچ دخالت و نظارتی در تصمیم گیری ها نداشته و تنها سود دریافت میکند.

• هزینه های اداره صندوق:

نگه داری از صندوق ها هزینه هایی را شامل می شود اما اگر سرمایه گذاری به صورت مستقیم انجام گیرد از پرداخت این هزینه ها معاف خواهید شد.

سخن پایانی

سرمایه گذاری در صندوق، یک روش کم خطر و اسان برای افرادی که تمایل به سرمایه گذاری دارند فراهم می آورد. به همین دلیل توصیه میشود با در نظر گرفتن مزیت های بالای این روش و مطمئن بودن و کم خطر بودن آن معایب آن را نادیده گرفته و برای سرمایه گذاری در این صندوق ها اقدام نمایید. در پایان همان گونه که مزایا و معایب صندوق های سرمایه گذاری گفته شد، و با توجه به منافعی که از طریق این سرمایه گذاری کم ریسک و آسان برای افراد فراهم می‌شود، غالبا این سرمایه گذاری طرفداران زیادی دارد. بنابراین بهتر است با دیده اغماض به مشکلات و ایرادات این صندوق‌ها نگاه کنیم. و با در نظر گرفتن مزیت‌های آن، این روش مطمئن و کم ریسک را برای سرمایه گذاری امتحان کنیم.