نحوه ی نور پردازی در عکاسی
نحوه ی نور پردازی در عکاسی: نورپردازی در عکاسی، یکی از اساسی ترین مهارت های عکاسی (photo graphy) است. در واقع هسته ی اصلی عکس، نور است و بدون نور عکسی وجود نخواهد داشت. کلمه ی فوتو گرافی (photo graphy) که ریشه ای یونانی دارد، در لغت به معنای نور نگاری است. برای موفقیت در ثبت یک عکس، عکاس نیاز دارد مبانی و مفاهیم عکاسی که نور پردازی مهم ترین آن است را، آموزش ببیند.
کاربرد نور پردازی در عکاسی
بدیهی ترین کاربرد نور پردازی در عکاسی، آشکار ساختن عناصر عکس است. دیگر کاربرد های اصلی نور پردازی عبارتند از:
- نشان دادن حجم و عمق عکس
- حالت دادن به سوژه ی عکس و در نهایت حالت دادن به عکس
- ایجاد قسمت های سیاه و سفید در عکس (قسمت های پر نور سوژه سفید، و قسمت های سایه دار، سیاه هستند)
نور های پایه و اساسی در عکاسی (نحوه ی نور پردازی در عکاسی)
در زمینه ی نور پردازی، عکاسی به دو دسته ی عکاسی در فضای باز و عکاسی در فضای بسته (استودیویی) تقسیم بندی می شود. در عکاسی استودیویی، در هر نوع عکسی به سه نوع نور احتیاج است، که عبارتند از:
- نور اصلی (key light): مهم ترین و اصلی ترین نور است که به سوژه به صورت مستقیم و یا با زاویه تابانده می شود.
- نور فرعی (fill light): نوری است که می تواند سایه های ایجاد شده توسط نور اصلی را کم رنگ کند.
- نور پشت (back light): نوری که از پشت تابیده می شود را نور پشت می گویند. این نور، عمق بهتری به سوژه داده و سوژه را از بک گراند جدا می کند.
نور اصلی (key light)
نور اصلی که در عکاسی پرتره کاربرد دارد، خود به چندین نوع تقسیم می شود که برخی از مهم ترین آن ها عبارتند از:
- نورپردازی رامبراند
- نورپردازی پروانه ای
- نوپردازی نیمه
نورپردازی رامبراند
این نور پردازی نیمی از صورت را روشن می کند و در نیم دیگر صورت، مثلثی روشن زیر چشم و روی گونه شخص درست در قسمت تاریک آن، تشکیل می دهد. این نورپردازی اکثرا برای چهره هایی که گونه های برجسته و صورت گرد دارند استفاده می شود.
نورپردازی پروانه ای
این نوع از نور پردازی تقریبا اکثر ضعف ها و نقاط ضعف صورت را می پوشاند. نور پردازی پروانه ای، از قدیمی ترین روش های نور پردازی است. در این نوع از نور پردازی، شکل یک پروانه، با استفاده از سایه ی بینی، در زیر بینی، تشکیل می شود.
نورپردازی نیمه
در این نوع از نور پردازی، نیمی از چهره کاملا روشن و نیمی دیگر به غیر از پلک، کاملا تاریک است. یعنی پلک در نیمه ی تاریک، کاملا واضح و روشن است. در این نور پردازی، منبع نور، در پشت و اطراف سوژه قرار می گیرد.
عکاسی در فضای باز (نحوه ی نور پردازی در عکاسی)
عکاسی در ساعات مختلف روز با نور های متفاوت، عکس های مختلفی را پدید می آورد. مهم ترین عامل در عکاسی در فضای باز، نحوه ی قرار گیری در اطراف نور خورشید است. در واقع سوژه نباید در مقابل نور خورشید قرار بگیرد و نور خورشید باید پشت عکاس باشد. اگر نور مناسب در فضا وجود نداشته باشد، استفاده از سه پایه و شاتر سرعت پایین، به کیفیت خروجی عکس کمک می کنند. برای بهتر شدن کیفیت عکس در فضای باز رعایت نکات زیر می تواند مفید و کار آمد باشد.
- عکاسی در زمان ساعت طلایی خورشید (یک ساعت پس از طلوع خورشید و یک ساعت پیش از غروب خورشید)
- عکاسی در زمان ساعت آبی (30 دقیقه قبل از طلوع خورشید و 30 دقیقه پس از غروب خورشید)
- استفاده از آسمان ابری و بارانی برای عکاسی از منظره، پرتره و …
- استفاده از مه و غبار موجود در فضا
- استفاده از نور های مصنوعی در شب مانند: نور چراغ قوه، نور چراغ خودرو، شمع و …
وسایل نورپردازی عکاسی
این روز ها وسایل و تجهیزات پیشرفته و متفاوتی در صنعت عکاسی وجود دارند که هر روز بر تعداد و گستردگی آن افزوده می شود. برخی از اصلی ترین و پر کاربرد ترین تجهیزات نور پردازی در عکاسی عبارتند از:
- رینگ لایت
- فلاش اکسترنال
- فلاش اسپید لایت
- فلاش استودیویی
- چتر های نوری
- کاسه استاندارد و بک گراند
- و …
