معادلات و مفاهیم عمومی حسابداری

اصول و مفاهیم حسابداری

معادلات و مفاهیم عمومی حسابداری: حسابداری رهنمودهای مشخصی دارد. رهنمودهایی که نحوه اندازه گیری، پردازش و مخابره اطلاعات مالی را به حسابداران نشان می دهند، تماماً تحت کنترل و برگرفته از اصول پذیرفته شده حسابداری می باشند. اصطلاح اصول حسابداری بسیار وسیع تر از آن چیزی است که شما فکر می کنید. اصول پذیرفته شده حسابداری نه تنها شامل اصول می باشد، بلکه مفاهیم (مفروضات) و روش های مناسب دستیابی به اطلاعات حسابداری را نیز در برمی گیرد. این اصول، قواعد، احکام و روش هایی که در طول تاریخ مورد قبول حسابداری بوده است را نیز در برمی گیرد.

فرض شخصیت جداگانه حسابداری

یکی از اساسی ترین مفروضات حسابداری، فرض شخصیت حسابداری است. برای مقاصد حسابداری و گزارشگری مالی هر مؤسسه و یا بخش هایی از آن یک شخصیت جداگانه فرض شده که مستقل از شخصیت مالک یا مالکین آن می تواند معاملاتی انجام دهد. از نقطه نظر حسابداری باید مرزهای هر واحد تجاری به وضوح مشخص باشد.

قابل اتکاء بودن

مدارم و صورت های مالی باید مبتنی بر قابل اتکاء ترین اطلاعات موجود باشد، به طوری که صحت و سودمندی آنها در بالاترین سظح ممکنه باشد. برای بیان مفهوم این کیفیت از واژه قابل اتکاء استفاده می شود که گاهی آنرا عینیت نیز می گویند. اطلاعات قابل اتکاء قابل اثبات نیز هستند و ممکن است توسط افراد حرفه ای تأیید شده باشند.

اصل بهای تمام شده

بر اساس اصل بهای تمام شده دارایی ها و خدمات خریداری شده باید به بهای تمام شده واقعی خود ثبت شوند، حتی اکر خریدار معتقد باشد در معامله سود کرده و مبلغ دارایی بیش از مبلغ پرداختی ارزش دارد. به هر حال مبلغ پرداختی در مبادله ملاک قرار می گیرد و بهای تمام شده معادل ارزش نقدی هر مبادله است.

فرض تداوم فعالیت

دلیل دیگر برای اندازه گیری دارایی ها به بهای تمام شده، مفهوم تداوم فعالیت است. در این مفهوم فرض بر این است که واحد تجاری برای مدت زمان مدیدی در آینده به فعالیت ادامه خواهد داد. هدف از تحصیل اغلب داراییها نظیر ملزومات؛ زمین، ساختمان و اثاثه (که به آنها منابع اقتصادی نیز اطلاق می شود) استفاده از انها می باشد و به هیچ عنوان فروش آنها مدنظر نیست. در تداوم فعالیت حسابداران فرض می کنند واحد تجاری برای مدت کافی به فعالیت خود ادامه خواهد داد و دارایی های موجود برای رسیدن به اهداف موردنظر مصرق خواهند شد.

فرض ثبات واحد پولی

درباره خرید یک عدد نان و یا اجاره ماهانه محلی برای سکونت، ما همیشه در قالب ارزش پولی (ریالی) آن فکر می کنیم. در ایران حسابداری مبادلات را به ریال ثبت می کنند چرا که وسیله مبادله ریال است. برخلاف ارزش یک لیتر، یک متر و یا یک هکتار، ارزش ریال و یا هر ارز دیگر دائماً در نوسان است. افزایش در قیمتها را اصطلاحاً تورم می گویند. در زمان تورم با یک هزار ریال، شیرِ کمتر، خمیر دندان کمتر و کلاً از هر کالایی مقادیر کمتری نسبت گذشته می توان خریداری نمود.

حسابداران فرض می کنند قدرت خرید ریال، همواره ثابت است. فرض ثبات واحد پولی ریال بر مبنای نادیده گرفتن تأثیرات تورم استوار شده است. این فرض به حسابداران اجازه می دهد محاسبات خود را با تصور اینکه قدرت خرید ریال ثابت است، انجام دهند.

معادلات حسابداری

صورت های مالی به ما می گویند که عملکرد و وضعیت مالی واحد تجاری چگونه است. در حقیقت صورتهای مالی محصول نهایی چرخه حسابداری مالی است. اقلام و مقادیر موجود در صورتهای مالی چگونه بدست می آیند؟

برای درک این مطلب از ابتدایی ترین ابزار حسابداری یعنی معادله حسابداری استفاده می شود:

دارایی ها

دارایی ها منابع اقتصادی می باشند که انتظار می رود در آینده برای واحد تجاری انتفاع داشته باشند، وجوه نقد، ملزومات اداری، موجودی کالا، اثاثه، زمین و ساختمان نمونه هایی از دارایی ها می باشند. این منابع اقتصادی متعلق به دو گروه سرمایه گذاران و اعتباردهندگان می باشد که نسبت به داراییهای واحد تجاری ذینفع بوده و ادعا دارند.

بدهی ها

بدهی ها ادعاهای بیرونی بوده و به معنی تعهدات اقتصادی قابل پرداخت به افراد بیرون از واحد تجاری می باشند و این گروه های بیرونی را اصطلاحاًٌ اعتباردهندگان یا بستانکاران می نامند. برای مثال اعتبار دهنده ای (بانکی) که مقداری پول به واحد تجاری قرض می دهند تا زمانی که پول وی بازپرداخت نشده باشد دارای ادعا (یک حقوق قانونی) نسبت به بخشی از دارایی های شرکت است.

سرمایه

سرمایه نشانگر میزان ادعای مالک یا مالکین واحد تجاری نسبت به داراییهای همان واحد تجاری می باشد. با توجه به اینکه مالک هنگام تأسیس واحد تجاری در ان سرمایه گذاری کرده است، نسبت به دارایی های آن واحد تجاری ادعا دارد.