بدگویی در محل کار

قانون اول: درباره ی رئیس تان بدگویی نکنید!

بدگویی در محل کار(در محیط کار بدگویی ممنوع): خوب، رئیس شما آدم بی سروپایی است و شما نمی توانید با چنین آدمی کار کنید و هرکسی را می بینید، یا با هرکسی که برخورد می کنید پشت سرش حرف می زنید، اما این کار بسیار اشتباه است. شما نباید تحت هیچ شرایطی درباره ی رئیس خود بدگویی کنید.

اگر همه ی افراد تیم می دانند که رئیس شما آدم به درد نخوری است و به شما هم بگویند، آیا با آن ها موافقت می کنید؟ نه، هرگز نباید موافقت کنید. اگر چیز خوبی برای گفتن ندارید حرفی هم نزنید. هرگز بد و بیراه نگویید، حتی اگر شایسته ی آن حرف ها باشند رئیس شما در هر حال رئیس تان است. بنابراین اگر آن قدرها بد است که با او کار نکنید و جای دیگری برای کار کردن پیدا کنید. اما اگر قرار است با او کار کنید، پس باید بپذیرید، زندگی کنید و باورش کنید، وگرنه دیوانه می شوید.

اگر رئیس شما یک کابوس است، شما هستید که باید او را تغییر دهید و کاری کنید که به شما اعتماد کند، به شما اختیار بدهد و به شما مسئولیت بدهد، سپس جای او را بگیرید. ساده است، مگر نه؟ مسلماً نه، این ها مراحلی هستند که اگر در کار و تصمیمتان جدی هستید، باید آن ها را بگذرانید و مراقب آن چه درباره ی رئیس خود می گویید باشید؛ شاید برای کسی بدگویی می کنید که طرفدار رئیس شماست.(بدگویی در محل کار)

زمانی قضاوت ها ارزشمندند که تأثیرگذار باشند. «هرمان هسه»

زمانی در شرکتی مدیری وجود داشت که شرکت را به طرز بدی اداره می کرد. کسی درباره ی او به رئیس دفتر شکایت کرد. در جریان بررسی ماجرا از دوازده مدیر درباره ی رفتار او سوال شد. یکی از مدیران با آنها همکاری نکرد و چیزی نگفت. یک سال بعد آن مدیر و رئیس هر دو در آن شرکت کار می کردند، اما آن یازده مدیر دیگر برای شرکت کار نمی کردند. بنابراین اگر نمی توانید خوبی کسی را بگویید، پس بهتر است چیزی نگویید. اما آن رئیس چگونه دوام آورد؟ حتماً برای خود راهکاری داشته، یا کسی از او حمایت می کرده. و آن مدیر چگونه دوام آورده است؟ رئیس به مدیر اعتماد کرد و مدیر هم سر به زیر انداخت و به کارش رسید؛ البته، رفتار مدیر در او تأثیری نگذاشت و مدیر با رئیس کنار آمد.

قانون دوم: درباره ی تیم خود بدگویی نکنید!

پس شما نمی توانید درباره ی شرکت و رئیس خود بدگویی کنید، اما احتمالاً با خود می گویید که می توانید تیم خود را مورد انتقاد قرار دهید. ولی در منظر عموم نباید چنین کنید، بلکه فقط و فقط پشت درهای بسته و وقتی کس دیگری حضور ندارد می توانید این کار را انجام دهید.

یک شخص اگر ابزار کارش را سرزنش کند کار درستی نیست. تیم شما هم ابزار شما هستند تا بتوانید کار مدیریتی خود را به خوبی انجام دهید. اگر تیم شما بی ثمر و بی فایده هستند، این شمایید که آن ها را درست بار نیاورده اید، به اصطلاح شما روغن کاری نکرده اید، دسته را تعمیر نکرده اید، قطعات از کار افتاده را درست نکرده اید، خرابی ها را کنترل نکرده اید، و از این قبیل کارها.

به یقین، تیم شما مرتکب خطاهایی می شوند، چون شما با آدم ها سر و کار دارید؛ آن ها هر روز حالتی به خصوص دارند، احساساتی می شوند، در کار تیمی شکست می خورند، شما را عصبانی می کنند و گاهی هم کاملاً طبیعی اند. بسیار نادانی می کنید، اگر چنین انتظاری نداشته باشید و اگر برای چنین وقایعی برنامه ریزی نکرده باشید. به هر حال گاهی کارها به هم می ریزد، بنابراین سرزنش کردن تیم بی فایده است، بهتر است از این خطاها درس عبرت بگیرید و پیش بروید.(بدگویی در محل کار)

مهم این است که توانایی داشته باشیم دیگران را طوری که خودشان را می بینند وصف کنیم. «الینور چافی»

شما باید نکات مثبت تیم خود را بازگو کنید، از آن هایی که سبب پیشرفت شرکت شده اند در عموم قدردانی کنید، اگر تیم خود را سرزنش کنید نشان می دهد که شما به نکات منفی توجه کرده اید و این نگرش سبب سقوط آن ها خواهد شد، در صورتی که اگر آن ها را مورد تمجید قرار دهید، آن ها عملکرد بهتری خواهند داشت.

اگر تیمتان را سرزنش کنید، خود را سرزنش کرده اید و به عموم مردم اعلام می کنید که مدیر نالایقی هستید. پس این کار را نکنید.

قانون سوم: درباره ی مدیران دیگر بد و بیراه نگویید!

در امر مدیریت و رهبری رقابت باید طوری باشد که به شما انگیزه بدهد، شما را ترغیب کند و دیگر این که شما هرگز نباید بترسید. رقابت می تواند بر دو نوع باشد، هم با سازمان های دیگر و هم با همکاران و بخش های اداری. در اینجا رقابت در بین همکاران و بخش های اداری مورد بحث قرار گرفته است.

از هیچ چیز و هیچ کس نترسید. اگر شما در کاری که انجام می دهید صلاحیت دارید، خلاق اید و سریع و چابک هستید، پس نیازی به بیم و هراس نیست. اگر نمی خواهید درگیر سیاست بازی ها شوید، پس آدم درست و ارزشمندی هستید.

هرگز نباید افراد، گروه، اداره و اطرافیان خود را مورد انتقاد و بدگویی قرار دهید. اگر چنین کنید عملکرد شما ضعیف است و دیگران از این موقعیت و وضعیت سوء استفاده می کنند. اما آیا چنین افرادی خواب راحت دارند؟ آیا می توانند قسم بخورند که از کارشان راضی اند؟ یا ترس و واهمه دارند که دیگران سرشان کلاه نگذارند، چون خودشان این کار را کرده اند.

آن ها همیشه از خوبی های خود و بدی های دیگران گفته اند، اما در عمق وجودشان می دانند که چه کسی را مورد انتقاد قرار می دهند و چه کاره اند. فقط به این دلیل که کسی به خطاهای شما اشاره می کند، چیزی از ارزش شما و امپراطوری شما کم نمی شود؟

این همیشه حق بچه ها و آدم های کند ذهن بوده که بگویند: امپراطور لباس ندارد! اما کند ذهن، کند ذهن می ماند و امپراطور هم امپراطور. «نیل گیمن و مارک همپل»

در گذشته، مدیری در شرکت بزرگی کار می کرد که همیشه از مدیران دیگر و طرز کار آن ها بدگویی می کرد. جالب این بود که هر ایرادی از  بقیه می گرفت، خودش هم دقیقاً همان ایراد را داشت. ما می خندیدیم، چون این برای همه غیر از خودش کاملاً مشخص بود و او نمی فهمید که با این کار ایرادهای خودش را برجسته تر می کند.(بدگویی در محل کار)

شاید لازم باشد دیگر مقاله های مدیریت که در وبسایت مجتمع فنی میرداماد منتشر شده است را مطالعه کنید. در زیر منتخب بهترین مقاله های مدیریت آورده شده است. آخرین نکته را به این مطلب اختصاص می دهیم که این نکات و نوشته ها در دوره های MBA مجتمع فنی تهران توسط اساتید برجسته و باتجربه این حوزه تدریس می شود.

---

---